Ἀπό τήν φοιτητική του ζωή μέχρι σήμερα ἀσχολεῖται μέ τήν ἔρευνα δογματικῶν, θεολογικῶν καί ἱστορικῶν θεμάτων.
Ὡς φοιτητής τά ἔτη 1964-1968 συμμετεῖχε, ὑπό τήν ἐπίβλεψη τοῦ Καθηγητῆ Πατρολογίας στήν Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Χρήστου σέ δύο ἐρευνητικά προγράμματα:
Πρῶτον, στήν διερεύνηση καί καταγραφή τῶν χειρογράφων στίς Βιβλιοθῆκες τῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Δεύτερον, στήν κριτική ἔκδοση τῶν ἔργων τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.
Ἔπειτα, ἐρεύνησε καί μελέτησε σχεδόν ὅλη τήν Ἐκκλησιαστική Πατερική Γραμματεία καί ἀποδελτίωσε περίπου 20.000 θέματα καί χωρία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν 4ο αἰώνα μέχρι τόν 18ο αἰώνα, ἀποκτώντας γνώση σχεδόν τῆς σύνολης Πατερικῆς Γραμματείας.
Ἀκόμη, μελέτησε τά Πρακτικά τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τήν πίστη καί τίς προϋποθέσεις της σέ συνδυασμό μέ τά φιλοσοφικά ρεύματα τῆς ἐποχῆς τους.
Ἐρεύνησε τήν ὅλη ἐργογραφία τοῦ δογματολόγου καί ἱστορικοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη ὄχι μόνον ἀπό τά κείμενά του, ἀλλά καί ἀπό τίς προφορικές του παραδόσεις στούς φοιτητές τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης, τίς ὁποῖες ἀπαμαγνητοφώνησε, συστηματοποίησε καί ἐξέδωσε σέ τέσσερα (4) βιβλία μέ σχολιασμό τῆς θεολογίας του.
Ἐπίσης, ἐρεύνησε τά θεολογικά, φιλοσοφικά, κοινωνικά ρεύματα τῆς δεύτερης χιλιετίας στήν Εὐρώπη σέ ἀναφορά μέ τήν Ὀρθόδοξη θεολογία τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀποτέλεσμα ὅλης αὐτῆς τῆς ἔρευνας εἶναι ἡ συγγραφή τῶν ἑκατόν εἴκοσι ἕξι (126) μέχρι σήμερα βιβλίων του, γιά τά ὁποῖα θά γίνη ἀναφορά στήν συνέχεια.