Ἡ συμμετοχή του σέ διάφορα Διεθνῆ Συνέδρια στήν Ἑλλάδα καί στό ἐξωτερικό καί ἡ εὐρεία θεματολογία τοῦ συγγραφικοῦ ἔργου προκάλεσαν τό ἐνδιαφέρον τῶν ἐκτός Ἑλλάδος ἀναζητητῶν τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας, ἡ ὁποία διαλέγεται μέ τίς σύγχρονες προκλήσεις, καί ἄρχισαν νά μεταφράζωνται πολλά ἀπό τά ἔργα του.

Μέ πρωτοβουλία τῶν μεταφραστῶν, μέχρι σήμερα ἔχουν μεταφρασθῆ τριάντα τρεῖς (33) τίτλοι ἀπό τά βιβλία τοῦ συγγραφέα (100 μεταφρασμένα βιβλία) σέ εἴκοσι ἑπτά (27) γλῶσσες, ἤτοι Ἀγγλικά, Ἀραβικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ἱσπανικά, Ρωσικά, Σερβικά, Οὐγγρικά, Ρουμανικά, Σουαχίλι, Κινέζικα, Βουλγαρικά, Οὐκρανικά, Ὁλλανδικά, Ἀλβανικά, Ἰταλικά, Φινλανδικά, Γεωργιανά, Οὐρντοῦ-Πακιστανικά, Κορεατικά, Ἐσθονικά, Ἰνδονησιακά, Πορτογαλικά, Πολωνικά, Σλοβακικά, Λετονικά, Λιθουανικά. Θεωρεῖται ὡς ὁ πιό πολυμεταφρασμένος Ἕλληνας μετά τόν Νίκο Καζαντζάκη.