Ἡ ἐκτόξευση τοῦ δορυφόρου «Βόγιατζερ 1» τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1977 ἦταν ἀπό τίς πιό ἐπιτυχημένες ἐκτοξεύσεις τῆς ΝΑΣΑ. Ἀπό τότε πέρασαν 46 χρόνια καί ἀκόμη αὐτός ταξιδεύει καί ἐξακολουθεῖ νά ἔχη ἐπικοινωνία μέ τήν γῆ. Ἤδη ξεπέρασε τά ὅρια τοῦ ἡλιακοῦ συστήματος καί τώρα ταξιδεύει στόν διαστρικό χῶρο. Βρίσκεται 24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά ἀπό τήν γῆ. Ὑπολογίζεται ὅτι σέ 40.000 χρόνια μέ ταχύτητα 60.000 χιλιόμετρα τήν ὥρα, θά φθάση στό μισό τῆς ἀπόστασης τοῦ πλησιέστερου ἄστρου σέ μᾶς τοῦ Ἄλφα τοῦ Κενταύρου. Ὁ δορυφόρος αὐτός μεταφέρει χρυσό δίσκο CD μέ φωτογραφίες τῆς γῆς, καί τῶν μορφῶν τῆς ζωῆς, μουσική, ἐπιστημονικές πληροφορίες καί μηνύματα ἡγετῶν σέ 55 διαφορετικές γλῶσσες, μήπως συναντήση στήν διαδρομή του κάποιο «νοήμονα πολιτισμό στό Σύμπαν» (Βασίλειος Πετρουλέας, Φυσικός).
Μεγάλη προσπάθεια καταβάλλουν οἱ ἐπιστήμονες γιά νά βροῦν κάποια πληροφορία ζωῆς καί μάλιστα σκεπτομένων ὄντων στό ἀχανές Σύμπαν καί νά ἔλθουν σέ ἐπικοινωνία μαζί τους. Στέλλουν μηνύματα στό Σύμπαν καί ἀναζητοῦν κάποια ἀνταπόκριση ἀπό αὐτό, κάποιος νά ἀκούση τήν φωνή, κάποιον νά συναντήσουν καί μέχρι τώρα κανείς δέν ἀκούει. Ἡ ἐπιστήμη κάνει τήν δουλειά της καί αὐτό εἶναι τό ἔργο της, τό νά διερευνᾶ τά ἄγνωστα στοιχεῖα τοῦ κόσμου πού μᾶς περιβάλλει.
Ὅμως, οἱ ἄνθρωποι καί ἰδιαίτερα οἱ Χριστιανοί δέν συγκινοῦνται ὅσο θά ἔπρεπε μέ τόν «Οὐράνιον Ἐπισκέπτην μας», ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Καλλίνικος, Μητροπολίτης Ἐδέσσης, πού ἦλθε ἐδῶ καί δύο χιλιάδες χρόνια ἀπό τόν οὐρανό στήν γῆ καί ἔγινε ἄνθρωπος ἀπό ἀγάπη γιά μᾶς. Ἦλθε αὐτός ὁ «Οὐράνιος Ἐπισκέπτης» καί μᾶς μετέφερε τά δικά του μηνύματα, τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὄχι ἑνός «νοήμονος ὄντος», ἀλλά τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, καί μᾶς δίδαξε ὄχι ἁπλῶς νά ζοῦμε καλά βιολογικά καί κοινωνικά, ἀλλά νά ἀποκτήσουμε τήν ζωή καί τό περισσόν τῆς ζωῆς, πού εἶναι ἡ θέωση. Ὁ ἴδιος εἶπε: «Ἐγώ ἦλθον ἵνα ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσιν» (Ἰω. ι΄, 10).
Ἦλθε γιά νά μᾶς ἀνυψώση στόν οὐρανό πέρα ἀπό τό Σύμπαν, χωρίς δορυφόρους, ἀλλά μέ τήν Ἐκκλησία, γιά νά ἀποκτήσουμε κοινωνία μέ τήν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Θεοῦ. «Χριστός ἐπί γῆς ὑψώθητε».
Ἔγραφε σέ Ἐγκύκλιό του ὁ ἅγιος Καλλίνικος: «Χριστός ἐπί γῆς». «Ἀπό τούς οὐρανούς εἰς τήν μικράν γωνίαν τοῦ σύμπαντος. Τί εἶναι ἡ γῆ συγκρινομένη πρός τό ἀναρίθμητον πλῆθος τῶν ἀστέρων; Οὔτε κόκκος ἄμμου. Ἀπό τούς εἰρηνικούς οὐρανούς εἰς τήν τεταραγμένην ἀνθρωπότητα. Ἀπό τούς ἁγίους οὐρανούς εἰς τήν ἁμαρτωλόν γῆν. Ἦλθεν πλησίον τοῦ ἀνθρώπου. Ἐταπεινώθη, ἔλαβε σάρκα καί ὀστᾶ. Ἔγινεν ἄνθρωπος» (Ἐγκύκλιος 1973).
Δυστυχῶς, οἱ ἄνθρωποι δέν ἔλαβαν ἀκόμη αὐτό τό οὐράνιο μήνυμα ὅτι ὁ Χριστός ἦλθε στήν γῆ καί εἶναι δυστυχισμένοι. Ἔγραφε ὁ ἅγιος αὐτός Ἱεράρχης σέ ἄλλη Ἐγκύκλιο (1969):
«Ὁ ἄνθρωπος χωρίς Χριστόν εἶναι δυστυχής. Οὔτε ἡ σελήνη τόν ἱκανοποιεῖ. Οὔτε ὁ Ἄρης θά τόν χορτάση. Οὔτε ἡ κατάκτησις τῶν ἄλλων πλανητῶν θά τόν ξεδιψάση. Μόνον ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, μόνον τό Νήπιον τῆς Βηθλεέμ, μόνον ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἱκανοποιεῖ πλήρως τόν οὐρανοπολίτην ἄνθρωπον».
Ἐμεῖς «οἱ οὐρανοπολῖται ἄνθρωποι» θά συναντηθοῦμε μέ Αὐτόν τόν «Οὐράνιον Ἐπισκέπτην»;