Oἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος
Στό βιβλίο αὐτό μελετᾶται τό σοβαρό καί κρίσιμο θέμα πού ἀφορᾶ τίς σχέσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.
Τονίζεται ὁ ἰδιαίτερος σεβασμός καί ἡ τιμή πού πρέπει νά ἀπονέμεται στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο διότι εἶναι θεσμός ἱερός πού θεσπίσθηκε ἀπό Οἰκουμενικές Συνόδους καί δοξάσθηκε ἀπό ἁγιασμένες μορφές. Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο διακρίνεται ἀπό μιά ὁλόκληρη ἱστορία ἐθνικῶν ἀγώνων καί προσφορῶν. Διαπνεόταν καί διαπνέεται ἀπό τό οἰκουμενικό πνεῦμα τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας καί δέν μπορεῖ κανείς νά ἀμφισβητήση τήν μεγάλη ἐμπειρία πού διαθέτει. Ἡ ποιμαντική διακονία τήν ὁποία ἐξασκεῖ εἶναι ἡ διακονία τῆς Ἐκκλησίας πού εἶναι σταυρός, κένωση, θυσία καί προσφορά πού ἀποβλέπει στήν σωτηρία τῶν πιστῶν.
Παρουσιάζεται ὅλη ἡ ἱστορία τῆς αὐτόγνωμης ἀνακήρυξης τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τό ἔτος 1833 καί ὅτι πάντοτε οἱ ἐξωτερικοί πολιτικοί καί ἄλλοι παράγοντες ἐπιδιώκουν νά τραυματίσουν τήν ἑνότητα μεταξύ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.
Ἐξετάζεται τό θέμα Τό Πρωτεῖο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου σέ σχέση μέ τίς ἄλλες Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες. Δέν πρόκειται ἁπλῶς γιά πρωτεῖο τιμῆς, ἀλλά γιά πρωτεῖο πού ἔχει σχέση μέ τήν διακονία καί τόν ἀγώνα γιά τήν διαφύλαξη τοῦ ὀρθοδόξου δόγματος καί τήν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας. Τό Πρωτεῖο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἔχει καθοριστικό ρόλο καί δέν παραθεωρεῖ τήν συνοδικότητα τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐξετάζεται ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἀντιμετώπισε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο τίς Ὀρθόδοξες ἑλληνικές Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες λειτουργοῦν στήν Εὐρώπη, τήν Ἀμερική καί στίς ἄλλες χῶρες.
Ἐπισημαίνεται ἰδιαίτερα ὅτι οἱ σχέσεις τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας μέ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο εἶναι πολύ εὐαίσθητες καί γι’ αὐτόν τόν λόγο θά πρέπει νά τίς χειριζόμαστε μέ πολύ σεβασμό, διάκριση καί σύνεση. Εἶναι βασικό νά λεχθῆ ὅτι τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο σέ πολλές κρίσιμες στιγμές τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἐνήργησε ψύχραιμα καί ἀποτελεσματικά καί μάλιστα πρός τό συμφέρον τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας. Δέν ἐπιθυμεῖ, ἀλλά καί δέν θά ἐγκρίνη καμμία ἀλλαγή ἤ τροποποίηση στά Πατριαρχικά κείμενα (Συνοδικός Τόμος 1850 καί Πατριαρχική Πράξη 1928) διότι κάθε ἀλλαγή καί ἀμφισβήτηση αὐτῶν τῶν κειμένων θά προκαλέση ἀπροσμέτρητες ζημίες, τόσο στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὅσο καί στό Γένος.
Ἡ ἀποστολή τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στήν σύγχρονη ἀνθρωπότητα εἶναι ὑπερεθνική. Ἔχοντας ποίμνιο σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, ἰδιαίτερα στήν Ἀμερική, γνωρίζει ὅλα τά ἰδεολογικά ρεύματα πού κυριαρχοῦν στόν δυτικό καί ἀνατολικό χῶρο καί ἔχει πλήρη γνώση ὅλων τῶν προβλημάτων πού ἀπασχολοῦν τόν σύγχρονο ἄνθρωπο. Προβάλλει τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση καί συντονίζει τήν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.