Τόν Ἰανουάριο τοῦ 2016 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος μέ παρεκάλεσε νά ἀναλάβω μιά ἡμίωρη ἐκπομπή στόν Τηλεοπτικό Σταθμό Λύχνος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς του. Ἀποδέχθηκα τό αἴτημά του καί ἄρχισα νά διερευνῶ τό θέμα στό ὁποῖο ἔπρεπε νά ἐπικεντρωθῶ.
Κατ’ ἀρχάς σκέφθηκα ὅτι ἡ ἐκπομπή αὐτή πρέπει νά παρουσιάζη μερικές πτυχές τῆς Ὀρθοδόξου Κατηχήσεως, διότι παρατηροῦμε ὅτι οἱ ἄνθρωποι σήμερα χρειάζονται κατήχηση στήν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἄρχισα, λοιπόν, νά ἀναλύω θέματα πού ἔχουν σχέση μέ τήν χριστιανική ὀρθόδοξη πίστη, γιά τόν Θεό καί γιά τήν δημιουργία τῆς κτίσεως. Ἔπειτα, εἶχα πρόθεση νά ἀναλύσω μερικά θέματα ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, στήν ὁποία προετοίμασε ὁ Θεός τόν Ἰουδαϊκό λαό γιά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἀναδημιουργία τοῦ κόσμου καί τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, καί ἔπειτα νά περάσω στήν Καινή Διαθήκη.
Ὅμως, ἡ Παλαιά Διαθήκη μέ ἐνθουσίασε, μοῦ προσείλκυσε τό ἐνδιαφέρον, καί γι’ αὐτό γιά τρία χρόνια ἀσχολήθηκα μέ τήν ἀνάλυση μερικῶν βασικῶν πτυχῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καί ἔπειτα γιά ἄλλα τρία χρόνια ἀνέλυσα βασικές πτυχές τῆς ζωῆς καί τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ, ὅπως τήν παρουσιάζουν τά τέσσερα Εὐαγγέλια τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Ὁ γενικός τίτλος τῆς ἐκπομπῆς ἦταν «Θεολογία γεγονότων», διότι δέν πρόκειται γιά ἀφηρημένες, ψυχολογικές ἀναλύσεις, ἀλλά γιά συγκεκριμένα γεγονότα, γιά ἀποκαλύψεις τοῦ Θεοῦ στούς Προφῆτες καί τούς Ἀποστόλους, κατά διαφόρους χρόνους, καί αὐτά τά γεγονότα εἶναι θεολογικά, ἀφοῦ πρόκειται γιά φανερώσεις τοῦ Θεοῦ στούς θεουμένους.
Βέβαια, ἡ φράση θεολογία γεγονότων εἶναι τοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, πού ἤθελε νά δείξη ὅτι ὅλη ἡ θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι πραγματικά γεγονότα, πού συνέβησαν στήν ἱστορία, ἀφοῦ ὁ Θεός ἐργάζεται στήν ἱστορία καί ἀποκαλύπτεται σέ συγκεκριμένους ἁγίους ἀνθρώπους, καί φυσικά ἡ Ἐκκλησία ἐργάζεται στήν ἱστορία.
Ἀναλύοντας τήν Παλαιά Διαθήκη ἐπικεντρώθηκα στόν Κύριο τῆς Δόξης, τόν Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελον, τήν Σοφία τοῦ Θεοῦ, τόν ἄσαρκο Λόγο, πού ἐμφανιζόταν στούς Πατριάρχες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τούς Προφῆτες καί τούς Δικαίους. Ὁ Κύριος τῆς Δόξης, εἶναι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ πού ἐμφανιζόταν στούς Δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καί Αὐτός ὁ Κύριος τῆς Δόξης, ὁ Γιαχβέ, ἀργότερα στόν κατάλληλο καιρό, στό «πλήρωμα τοῦ χρόνου» ἐνηνθρώπησε καί ἔγινε Χριστός. Ἔτσι, ἡ διαφορά μεταξύ Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης ἔγκειται στό ὅτι στήν Παλαιά Διαθήκη περιγράφονται οἱ ἐμφανίσεις τοῦ ἀσάρκου Λόγου, τοῦ Κυρίου τῆς Δόξης, καί στήν Καινή Διαθήκη ἔχουμε ἐμφάνιση τοῦ σεσαρκωμένου Λόγου.
Ὁ ἄσαρκος Λόγος, πού ἐμφανιζόταν στούς Πατριάρχες καί Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀποκάλυπτε καί τήν ἔλευσή Του ἐν σαρκί στό «πλήρωμα τοῦ χρόνου». Ἔτσι, ἡ Παλαιά Διαθήκη πρέπει νά ἑρμηνεύεται ὑπό τό πρῖσμα τῆς Καινῆς Διαθήκης, πού σημαίνει ὅτι ἡ ἑρμηνεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πρέπει νά εἶναι Χριστολογική. Μάλιστα, ὁ μεγάλος θεολόγος τῆς ἐποχῆς μας π. Ἰωάννης Ρωμανίδης ἔλεγε ὅτι ἡ μή Χριστοκεντρική ἑρμηνεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι αἵρεση.
Αὐτό ἐπαναλαμβανόταν πολλές φορές στίς ὁμιλίες πού ἔκανα γιά τρία χρόνια, ἀπό τόν Ἰανουάριο τοῦ 2016 μέχρι τόν Μάϊο τοῦ 2018. Οἱ ὁμιλίες αὐτές ἦταν προφορικές, στήν συνέχεια ἀπομαγνητοφωνήθηκαν ἀπό τήν φιλόλογο Σωτηρία Καρανάσιου-Παρασκευᾶ καί δημοσιεύονται ἐδῶ, ἀφοῦ ἔγιναν κάποιες διορθώσεις τοῦ προφορικοῦ λόγου. Δημοσιεύονται στό βιβλίο αὐτό, μέ τά στοιχεῖα τοῦ προφορικοῦ λόγου, καί ὁ ἀναγνώστης θά διεισδύση λίγο στό μυστήριο τῆς Χριστολογικῆς ἑρμηνείας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Ὁ ἑπόμενος τόμος θά περιλάβη τήν ζωή, τό ἔργο καί τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ πού παρουσιάζεται στήν Καινή Διαθήκη, ὁπότε θά ὁλοκληρωθῆ, ὅσο εἶναι δυνατόν, τό μυστήριο τῆς Χριστολογίας.
Πάντως, μελετώντας τά ἐπί μέρους θέματα γιά νά τά ἀναπτύσω στίς μισάωρες ἐκπομπές τοῦ Λύχνου τά χαιρόμουν ἰδιαίτερα, διότι ἀνακάλυπτα μεγάλους θησαυρούς. Τό πρόβλημα πού εἶχα ἦταν ὅτι ἔπρεπε ἕνα θέμα νά τό παρουσιάζω σέ 28΄ τῆς ὥρας, ὁπότε ἡ δυσκολία μου δέν ἦταν στήν συγκέντωση τοῦ ὑλικοῦ, ἀλλά, κυρίως, στό πῶς αὐτό τό ὑλικό θά τό περιορίσω στήν μισή περίπου ὥρα τῆς ἐκπομπῆς. Δοξάζω, ὅμως, τόν Θεό γιά τήν δύναμη καί τήν ἔμπνευση πού μοῦ ἔδωσε γιά νά ἀνταποκριθῶ σέ αὐτό τό ἑρμηνευτικό ἔργο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μέσα ἀπό τήν Χριστολογική προοπτική τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.
Εὐχαριστῶ τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ. Χρυσόστομο πού ἦταν ὁ αἴτιος αὐτῶν τῶν ἐκπομπῶν, ὁ ὁποῖος μοῦ ἔδωσε τήν εὐκαιρία νά ἀσχοληθῶ ἐκτενέστερα μέ τήν ἑρμηνευτική ἀνάλυση πτυχῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅπως εὐχαριστῶ καί τούς συνεργάτες μου πού μέ βοήθησαν στό νά γράφω αὐτές τίς ἐκπομπές στό Στούντιο τοῦ κ. Δημήτρη Ἰωάννου καί τόν Τηλεοπτικό Σταθμό Λύχνος, πού μετέδωσε τίς ὁμιλίες. Φυσικά, εὐχαριστῶ τήν Γερόντισσα καί τίς μοναχές τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γενεθλίου Θεοτόκου (Πελαγίας) τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θηβῶν, Λεβαδείας καί Αὐλίδος πού ἐπιμελήθηκαν καί ἐξέδωσαν καί αὐτό τό βιβλίο.
Ἡ δόξα ἀνήκει στόν Τριαδικό Θεό, τόν Πατέρα, τόν Υἱό καί τό Ἅγιον Πνεῦμα.