Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα
(Λουκ. ε´ 1-11)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἑστὼς ὁ Ἰησοῦς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν Ἰησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, ὁμοίως δὲ καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.
Ἡ θαυματουργική ἀλιεία
Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος διέθεσε τό πλοιάριό του γιά νά γίνη ἄμβωνας ἀπό τόν ὁποῖο κήρυξε ὁ Χριστός. «Ἐμβάς εἰς ἕνα τῶν πλοίων, ὅ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτόν ἀπό τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καί καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τούς ὄχλους» (Λουκ. ε´, 3). Ἑπομένως, ἡ ἐργασία τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου γίνεται ἄμβωνας τῆς θείας διδαχῆς διά τῆς ὁποίας σώζονται οἱ ἄνθρωποι. Ὅταν καί στήν δική μας ἐργασία ἀφήνουμε τόν Χριστό νά κηρύττη στούς ἀνθρώπους τότε ἀποκτοῦμε δόξα καί τιμή.
Ἔπειτα, ὅλη τήν νύκτα οἱ Μαθητές, πρίν ἀκόμη λάβουν τήν τελική κλήση, χωρίς τόν Χριστό δέν μπόρεσαν τίποτε νά κάνουν. Ἡ ἐργασία τους ἦταν ἄσκοπη. Κατά τήν διάρκεια ὅμως τῆς ἡμέρας μέ τόν Χριστό ἔπιασαν τόσα πολλά ψάρια, ὥστε ὑπῆρχε κίνδυνος νά βυθισθοῦν τά πλοῖα. Τήν ὁποιαδήποτε ἐργασία, δηλαδή, ἐξαγιάζει ἡ παρουσία καί ἡ εὐλογία τοῦ Χριστοῦ. Ἄλλωστε, ὅλα τά πράγματα, ὅταν γίνωνται μέ τήν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἅγια, ὅπως καί ἀντίθετα, ὅλα τά πράγματα ὅταν δέν γίνωνται μέ τήν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ εἶναι γεμάτα ἄγχος καί ταλαιπωρία.
Ὅταν, λοιπόν, κατά τήν διάρκεια τῆς ἐργασίας μας, ἐπιδιώκουμε νά τηροῦμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅσο κι ἄν μᾶς κοστίζη, καί φροντίζουμε νά ἔχουμε μνήμη Θεοῦ, μέ τήν προσευχή, τότε ἡ ἐργασία γίνεται παράγοντας σωτηρίας. Ὄχι ἁπλῶς βελτιώνεται, ἀλλά μεταμορφώνεται. Μπορεῖ νά εἶναι λίγα τά χρήματα ἀπό μιά τέτοια ἐργασία, ἀλλά ἡ χαρά καί ἡ εὐλογία πού παίρνουμε εἶναι ὁ μεγαλύτερος πλοῦτος, πού δέν ἐξαγοράζεται μέ τίποτε, οὔτε συγκρίνεται μέ τίποτε.
Ἡ Ὀρθοδοξία δέν ἐνδιαφέρεται νά φέρη ἁπλῶς τόν ἄνθρωπο στόν Οὐρανό, ἀλλά νά κατεβάση τόν Οὐρανό στήν γῆ.
ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο Ὅσοι Πιστοί
Δεῖτε ἐπίσης: ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΤΙΣΗ