Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας διακρίνον­ταν ἀπό τήν θεοτοκο­φιλία, γιατί αὐτό ἀπορρέει ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν Χριστό. Ἐπειδή ἀγαποῦν τόν Χριστό γι’ αὐτό ἀγαποῦν καί τήν Μητέρα Του, ἀλλά ἀκόμη ἀγαποῦν τήν Μητέρα τοῦ Χριστοῦ γιά νά φθάσουν στήν μεγάλη ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Μεταξύ αὐτῶν τῶν ἁγίων Πατέρων συγκα­ταλέγεται καί ὁ ἅγιος Γερμανός, Πατριάρχης Κωνσταν­τινου­πόλεως. Στήν συνέχεια θά παρατεθοῦν δύο εἰκόνες πού χρησιμοποιεῖ γιά τήν Παναγία.

Ἡ μία εἰκόνα ἔχει σχέση μέ τό πέλαγος, τήν θάλασσα. Γράφει ὁ ἅγιος Γερμανός: «Πέλαγος γάρ ἀχανές τά ταύτης μεγαλεῖα, ὁ ἐξ αὐτῆς οὐράνιος γεννηθείς σταγών ἀνέδειξεν». Δηλαδή ὁ Χριστός, ἡ οὐράνια σταγόνα, δόξασε τήν Παναγία, ἀφοῦ ἀνέδειξε τά μεγαλεῖα της τά ὁποῖα εἶναι ἕνα ἀχανές πέλαγος.

Ἔτσι, τό πέλαγος τῶν θαυμασίων τῆς Παναγίας ὀφείλεται στήν οὐράνια σταγόνα πού δρόσισε ὁλόκληρο τόν κόσμο ἀπό τόν καύσωνα τῆς ἁμαρτίας. Γι’ αὐτό καί ἐμεῖς, εὑρισκόμενοι μέσα στό πέλαγος τῶν θαυμασίων τῆς Παναγίας, δροσιζόμαστε, ξεκουρα­ζόμαστε καί γενικά αἰσθανόμαστε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό τονίζει καί πάλι ὁ ἅγιος Γερμανός ὅτι πα­νη­­γυρίζον­τας καί ψάλ­λον­τας τά μεγαλεῖα τῆς Θεοτόκου αἰ­σθανόμαστε ἀκόρεστη τήν πανδαισία τῆς πνευματικῆς ἡδονῆς.

Αὐτό τό χωρίο τοῦ ἁγίου Γερμανοῦ δείχνει τήν σχέση μεταξύ τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας. Ὁ Χριστός εἶναι ἐκεῖνος πού τήν δόξασε, Αὐτός τήν ἔκανε Μητέρα Του, Αὐτός τῆς ἔστειλε τήν Χάρη Του. Ὅ,τι ἔχει ἡ Παναγία εἶναι δωρεές τοῦ Υἱοῦ της καί μεγαλύνουμε τήν Παναγία γιά τόν καρπό τῆς κοιλίας της, τόν Χριστό. Βέβαια καί ἡ Παναγία συνήργησε σέ αὐτό, ἀφοῦ μέ τήν ζωή της προσείλκυσε τόν Χριστό, καί ὁ Χριστός, πού εἶναι ἡ εὐλογημένη οὐράνια σταγόνα, τήν ἔκανε ἕνα λαμπρό πέλαγος, τήν δόξασε, τήν τίμησε. Ἀλλά καί τά θαύματα πού ἐπιτελεῖ ἡ Παναγία εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς παρρησίας πού ἔχει πρός τόν Υἱό της.